Co? 

Żeby działać potrzebujemy Waszego wsparcia. A może i Ty myślałeś ostatnio, że warto poszerzyć horyzonty? Możesz do nas dołączyć i razem z nami pomagać innym rozwinąć skrzydła, nieść niezbędne wsparcie w zakresie materialnym i duchowym, organizować ciekawe wydarzenia, a przy tym poszerzać własne horyzonty. Możliwości zaangażowania jest wiele, a może widzisz jakiś nowy, ciekawy, niezaopiekowany przez nas obszar? Koniecznie daj nam znać!

Z kim?

Podpisując z nami umowę wolontariacką wstępujesz w zastęp dzielnych wolontariuszy, których oprócz pracy łączą wspólne pasje i niezapomniany czas przeznaczony na integrację.

Dla kogo?

Chciałoby się zaśpiewać: „Dla Ciebie, Dla Rodziny” 😉 Bo rzeczywiście zapraszamy do wolontariatu zarówno małych jak i dużych. Ci młodsi będą mieli okazję służyć pomocą seniorom, grupa średnia może wesprzeć najmłodszych i tak dalej, i tak dalej – ten zaklęty krąg nie ma końca. Wszyscy mamy sobie coś do zaoferowania.

W jaki sposób?

Formy zaangażowania zmieniają się w zależności od podejmowanych przez fundację projektów, dlatego, aby otrzymać odpowiedź na to pytanie – skontaktuj się z nami osobiście  – wszystkie niezbędne dane kontaktowe znajdziesz w zakładce KONTAKT.

Gdzie?

Oczywiście w Andraszówce! Sprawdź, czym jest Andraszówka TUTAJ i poznaj naszą dokładną lokalizację TUTAJ.

Kiedy?

Informacje o aktualnie planowanych akcjach znajdziesz w zakładce “wydarzenia” lub na naszym fanpage. Jeśli nie znalazłeś nic interesującego – zadzwoń, napisz, razem możemy zdziałać cuda.

Po co?

Głosu w tym miejscu udzielamy siostrze Faustynie:

Miłość czysta zdolna jest do czynów wielkich i nie łamią jej trudności ani przeciwności; jak miłość [jest] mocna [mimo] wielkich trudności – tak też jest wytrwała w szarym, codziennym, żmudnym życiu. Ona wie, że by się Bogu przypodobać, jednego potrzeba, to jest, aby najdrobniejsze rzeczy czynić z wielkiej miłości – miłość i zawsze miłość. Miłość czysta nie błądzi, ona ma dziwnie dużo światła i nic nie zrobi, co by się Bogu miało nie podobać. Przemyślna jest w czynieniu tego, co milsze Bogu, i nikt jej nie dorówna; szczęśliwa, gdy może się wyniszczać i płonąć jak czysta ofiara. Im więcej czyni z siebie, tym jest szczęśliwsza, ale też nikt nie umie wyczuć niebezpieczeństw tak z daleka, jak ona; umie zdzierać maskę i wie, z kim ma do czynienia. [Dz.140]